Slikarstvo mrlja, praznine i punoće

Na putu od Mostara i Beogrda do Milana, u stalnom traženju harmonije u haosu, nastalo je slikarstvo mrlja, praznine i punoće. Tako je italijanski kritičar Tomazo Trini, nazvao dela Radomira Damnjanovića.

Kragujevčanima su predstavljena 23 rada.

Povodom poslednje Damnjanove samostalne izložbe u Galeriji "Federico Bianchi Contemporary Art" u Milanu za njegove radove, upotrebljen je pojam ‘slikanje slikarstva', što znači, da se osnovni smisao ovih slika sastoji u postupku njihovog nastanka.

Sam autor kaže, da je to vraćanje slici u njenom izvornom obliku.

"Ceo ovaj proces u mom opusu je napor da se na neki način slika obnovi, da joj se dao oblik autentične suštine. Ovo je neponovljivo slikarstvo, različito od današnjih trendova, ne podilazi nikome", kaže Damnjanović.

U galeriji Rima, dela nastala u prethodne tri godine sažimaju sva umetnikova razdoblja. I postavljaju pitanje, jesu li to pune ili prazne slike, iste ili potpuno različite?

Jerko Denegri, istoričar umetnosti kaže da su istovremeno i jedno i drugo.

"Damnjan se bavi slikom u njenom primarnom stadijumu u kojem je ona pre svega ostalog "ravna površina prekrivena bojom po nekom određenom redu". Posebnost ovih slika sastoji u postupku njihovog nastanka", kaže Denegri.

Damnjanovićev opus, koji traje već 50 godina, menja se i teče. Od faze pejzaža, mrtvih priroda, apstrakcije, do performansa, telesnog slikarstva, savremenih medija do novog izazova i izraza.
{jathumbnail off}