Preminuo kragujevački književnik Slobodan Pavićević

U Narodnoj biblioteci „Vuk Karadžić“, danas u 14 sati, bio je održan komemorativni skup, a sahrana biće sutra, u 13 sati, na groblju u Novom Milanovcu.

Slobodan Pavićević je među onim kulturnim poslenicima koji su obeležili drugu polovinu 20. i početak 21. veka, objedinivši na svojevrstan način sve vidove kulturne delatnosti Kragujevca, tako da predstavlja njegov prepoznatljiv deo ne samo u kulturi Srbije.

Rođen je 6. decembra 1942, godine u Novom Milanovcu, kod Kragujevca. Prve pesme je objavio kao učenik Kragujevačke gimnazije u listovima „Mladost” i „Svetlost” 1958, a posle brojnih pesama objavljenim u mnogim listovima i časopisima ( „Delo”) , prvu knjigu, „Oktobarski soneti“ kao student, 1965. godine. Prvima Iza Slobodana Pavićevića je pola veka književnog i kulturnog rada, koji u Šumadiji, upisuju kao izuzetan doprinos razvoju kulture u Srbiji i svesrpskom kulturnom prostoru.

Autor je velikog broja knjiga, različitog žanra, iako je među Kragujevčanima, najverovatnije, najpoznatiji kao pesnik.

Pavićević je prvi uveo istorijski haiku u srpsku poeziju. Spada u red osnivača signalističkog pokreta u nas. Radovi su mu objavljeni u mnogim publikacijama, zbornicima i izborima u zemlji i inostranstvu.

Jedan je od pokretača i dve decenije glavni i odgovorni urednik časopisa za književnost, umetnost i kulturu „Koraci” (1973 – 1993) , jednog od najznačajnijih časopisa u Srbiji u drugoj polovini 20. Veka. Stavljajući časopis u središte duhovne vertikale jedne sredine, kao urednik je, afirmišući zavičajnu kulturu i stvaralaštvo u koordinatama Srbije i ondašnje Jugoslavije, istovremeno negovao i ideju o očuvanju kulturnog nasleđa i otvorio put mnogim mladim stvaraocima u svet književnosti, umetnosti i kulture. Tematski brojevi „Koraka” nastali pod njegovom uredničkom rukom (Kina, Grčka, Književnost Lužičkiih Srba, Afrika južno od Sahare, Kragujevačka gimnazija (1833 – 933) , 20 godina „Koraka”) ostaju kao trajne odrednice u periodici.

Bio je glavni i odgovorni urednik časopisa za decu „Dečje iskre” (1993 – 1995) i njegov saradnik od samog osnivanja (1966).

Utemeljivač je i dugogodišnji urednik i rukovodilac izdavačke delatnosti „Svetlosti” (1971 – 1991) , urednik prve izdavačke kuće u jednom srpskom selu, Izdavačke kuće „Laković” u Saraorcima (1991 – 1993) i osnivač Izdavačke kuće „Jefimija” u Kragujevcu (1993) i njen glavni urednik.