Danas su Mitrovske zadušnice, koje uvek padaju u subotu pred Mitrovdan, kada se, kao i na druge zadušnice, pohode se grobovi najbližih, drže se pomeni i parastosi i deli se hrana za dušu.
One nisu opštepravoslavne. Srbi su ih primili od Rusa. Ruska crkva je ustanovila ovaj dan kao "Dimitrijevsku roditeljsku subotu" u 14. veku, nakon Kulikovske bitke 1380, gde su Rusi odneli pobedu, prenela je Verska informativna agencija.
Vojskovođa Dimitrije Donski je zamolio sv. Sergija Radonješkog da održi pomen palim vojnicima i da se to čini svake godine u taj dan. Vremenom to je postao dan pominjanja svih upokojenih, ne samo vojnika.
U Rusiji se imena pokojnika napišu na papir "zapiski" i predaju svešteniku da se danas moli za njih, ali samo one koji su bili kršteni. Za nekrštene i samoubice može se moliti kod kuće, ili na groblju, ali ne i u crkvi.
U nekim delovima Rusije u novije vreme pojedini na ove zadušnice siromasima, penzionerima, porodicama sa puno dece, daruju na primer džak krompira, ili šta drugo, u spomen na svoje pokojnike, smatrajući da bi im vera bez dobrih dela bila prazna, jer blaženi su oni koji su milostivi (Matej 5,7).
U nekim srpskim krajevima ima narodnog verovanja, koje crkva ne deli, da se ovog dana zatvaraju grobovi, koji je otvorio sv. Petar na Duhovske zadušnice, te ih nazivaju zatvornim zadušnicama.
U istočnoj Srbiji se danas ne radi ništa sa vunom, makaze za striženje su zatvorene, da bi se zatvorile vučje čeljusti.