116 godina od smrti Milana Obrenovića

Kralj Milan Obrenović bio je unuk Jevrema Obrenovića, brata kneza Miloša Obrenovića.

Tokom njegove vladavine vođeno je više oslobodilačkih ratova, a Srbija je stekla međunarodno priznanje odlukama Berlinskog kongresa od 13. jula 1878. godine. Milan Obrenović je 1876. godine, u vrijeme kada je Srbija još bila kneževina, objavio rat Osmanskom carstvu, ali je nespremna srpska vojska poražena u Prvom srpsko-turskom ratu. Više uspeha knez Milan imao je u Drugom srpsko-turskom ratu, nakon čega je Srbiji na Berlinskom kongresu 1878. godine priznata nezavisnost, a u njen sastav ušli su Niški, Pirotski, Toplički i Vranjski okrug.

Kralj Milan se u spoljnoj politici oslanjao na Austrougarsku, od koje je dobio podršku za proglašenje Kraljevine Srbije 1882. godine. Njegov uticaj u zemlji znatno je oslabio kada je novembra 1885. godine poveo tromesečni srpsko-bugarski rat zbog pripajanja Istočne Rumelije Bugarskoj, suprotno odlukama Berlinskog kongresa.

Kralj Milan abdicirao je 1889. godine i ostavio vlast sinu Aleksandru, a kasnije napustio zemlju. U Srbiju se vratio 1897. godine kao vrhovni komandant vojske, koju je potpuno reformisao i modernizovao. Zauvek je otišao iz Srbije 1900. godine, jer nije podržavao Aleksandrov brak sa Dragom Mašin.

Preminuo je 11. februara 1901. godine u Beču od upale pluća, a sahranjen je u grobnici u fruškogorskom Manastiru Krušedol.