SRPSKA PRAVOSLAVNA CRKVA DANAS SLAVI SVETOG NIKOLU: Pogledajte ko je bio Sveti Nikola

Sveti Nikola je rođen u maloazijskom gradu Patara, luci na mediteranskoj obali današnje Turske. Živeo u 4. veku, mnogo pre raskola između pravoslavne i katoličke crkve iz 1054. godine. Roditelji, bogati Grci Teofan i Nona, sina Nikolu su dobili u vreme vladavine rimskog cara Valerijana, poznatog po svojoj pohlepi, čoveka koji je zbog strasti za zlatom organizovao vojni pohod na Persijsko carstvo. S obzirom na to da je Valerijan bio prvi i ostao jedini rimski car koji je zarobljen u borbi, njegovo zatočeništvo i smrt su izazvali talas nestabilnosti u velikoj rimskoj imperiji.
U takvom nestabilnom okruženju rastao je mladi Nikola. Kada su mu roditelji umrli u velikoj epidemiji, Nikola je razdelio nasleđeno bogatstvo. Odgajao ga je stric, arhiepiskop Patare, pod čijim budnim okom se Nikola uspinjao u crkvenoj hijerarhiji. Posle smrti strica Patare, Nikola je izabran za arhiepiskopa mirlikijskog. Bio je i jedan od arhiepiskopa koji su pozvani pred cara Konstantina na sabor u Nikeji 325. godine. Nikola je umro 19. decembra 345. godine, a sahranjen je u sabornoj crkvi mirlikijske mitropolije, dok su krajem 11. veka njegove mošti prenete u Bari, u manastir svetog Jovana Preteče. Osim što se spomen na dan smrti svetog Nikole slavi 19. decembra, odnosno 6. decembra, sveti Nikola se proslavlja i 22. maja, odnosno 9.maja, u znak sećanja prenosa njegovih moštiju u Bari.
Dok je na pravoslavnim ikonama prikazan kao visok čovek u prepoznatljivom crvenom plaštu, sa episkopskom mitrom na glavi i štapom u ruci, kako daruje decu poklonima iz džaka. Verski analitičar Živica Tucić, govori da je Sveti Nikola najraniji svetitelj i da je slavljen u celoj Evropi. Sveti Nikola pada u vreme posta, a za posni ručak u kući se uvek imalo. Brašno za hleb, kupus i krompir za ručak, kao i rakija, bili su dovoljni da ugostite komšije, prijatelje i rodbinu. Zimsko vreme bilo je jedino pogodno za slavlja i okupljanja, jer nije bilo poljskih radova.