Manastir Ravanica

Manastir Ravanica je vekovima mukotrpno čuvana kao izuzetno svedočanstvo stvaralačkih napora srpskog naroda. Manastir je zadužbina kneza Lazara, jednog od najslavnijih likova srednjevekovne borbe protiv Turaka, koji je predvodeći srpsku vojsku hrabro izgubio život u Kosovskom boju 1389. godine.

Posle pogibije Knez Lazar je sahranjen u crkvi Voznesenja u Prištini, odakle je posle godinu dana prenesen i sahranjen u crkvi manastira Ravanica. Nažalost, sudbina nije dozvolila da slavni knez odmah nađe večiti mir u svojoj zadužbini. U vreme seobe Srba manastirski monasi napustili su Ravanicu i sa sobom poneli mošti velikoga kneza. Punih sedam godina posmrtni ostaci kneza Lazara nalazile su se u Sent Andreji, da bi odatle bile prebačene u manastir Vrdnik na Fruškoj Gori, koji od tada nosi ime Ravanica.

U svom novom domu mošti kneza Lazara provele su punih 250 godina, dok 1942. godine nisu prenete u Sabornu crkvu u Beogradu. Uoči obeležavanja 600 godina od Kosovskog boja, mošti kneza Lazara krenule su kroz Srbiju na svoj poslednji put do prvog i konačnog boravišta - manastira Ravanica. Zadužbinar se vratio u svoju zadužbinu 6. septembra 1989. godine i tu našao večni mir.

Izgradnja manastira počela je 1376. godine, a završena je pet godina kasnije, 1381. Arhitektonski, sa izgradnjom crkve u Ravanici, koja je posvećena Svetom Spasu - Vaznesenju Gospodnjem, počinje nova epoha graditeljstva u Srbiji nazvana "moravska škola". Posle propasti srpske države manastir je nekoliko puta rušen. Prvi put 1439. godine, da bi početkom 18. veka bio potpuno napušten. U njega se posle 28 godina prvi vratio ravanički monah Stefan. Manastir je bio opasan snažnim zidom ojačanim kulama od kojih danas postoje ruševine.

Tokom druge polovine 18 veka Ravanica je postala centar ustaničkog pokreta za oslobođenje od Turaka, zbog čega je više puta stradala. Poveljom kneza Lazara manastir je dobio preko 1000 hektara šume i preko 20 hektara obradive zemlje. Precizno je bio pobrojan i spisak sela koja su ulazila u manastirski posed, a jedno od njih je bilo i selo Ravno. Manastir je dobio ime po reci Ravanici koja se kod Ćuprije uliva u Veliku Moravu.